Kadıköy Otele Gelen Escort

Asya 29 yaşındaydı. Kadıköy escort arka sokaklarında, Yoğurtçu Parkı’na yakın bir apartmanın bodrum katında yaşıyordu. Küçük dairesinin penceresinden güneş çok az giriyordu ama Asya buna şikâyet etmiyordu. İstanbul gibi bir şehirde, başını sokacak bir yer bulmak bile başlı başına başarıydı ona göre.

Asya üniversitede sinema okumuştu. Hayali yönetmen olmaktı. Kameraların arkasında dünyaları anlatmak, duygulara dokunmak istiyordu. Ancak mezun olduktan sonra hayalleriyle gerçekler çarpışmış, kazanansa hep gerçekler olmuştu. Setlerde saatlerce çalışmasına rağmen doğru düzgün para kazanamamıştı. Sigortasız, düzensiz, yıpratıcı işler… Bir noktada her şey yük olmaya başlamıştı.

İstanbul’un temposu içinde nefes almak bile lükse dönüşmüştü. Günde üç öğün yemek milf yiyebildiği günlere şükrediyordu artık. Bazen yalnızca çay ve tostla günü geçiriyordu. Pazarlardan kapanış saatinde artan meyve ve sebzeleri toplamak bile bir alışkanlık haline gelmişti. Asya, kendi ayakları üstünde durmaya kararlıydı ama bu, kolay olmuyordu.

Sabahları erkenden kalkıyor, rıhtıma kadar yürüyor, vapurların geliş gidişini izliyordu. Deniz ona hem huzur hem de boşluk veriyordu. Sanki orada bekleyen oral hayat başka bir yerdeydi. Ancak döndüğünde faturalar onu bekliyordu. Elektrik, doğalgaz, aidat… Hepsi üst üste geldiğinde gözleri kararıyordu.

Bir gün Kadıköy Belediyesi’nin kültür merkezinde açılan ücretsiz senaryo atölyesini gördü. Uzun zamandır eline kalem almamıştı ama o gün kaydolmaya karar verdi. Dersler sırasında yeniden yazmaya başladı. Gece geç saatlere kadar oturuyor, küçük hikâyeler karalıyordu. Hatta birini kısa film yarışmasına gönderdi. İlk kez bir şey için umutlandı.

Bir sabah gelen bir e-posta her şeyi değiştirdi. Gönderdiği kısa film finalist olmuştu. Bir prodüksiyon şirketi onunla tanışmak istiyordu. Gözleri doldu. Pencerenin önüne oturup uzun süre İstanbul’u izledi. Kadıköy escort hâlâ aynıydı; kalabalık, gürültülü, yorucu… Ama Asya artık aynı değildi.

O sabah kendine bir söz verdi: “Yalpalasam da, düşsem de, kendimi bu şehirde var edeceğim.” Ve ilk defa, içten bir tebessümle dışarı çıktı. Hayat hâlâ zordu. Ama artık bir ışık vardı. Ve Asya o ışığın peşine düşmeye hazırdı.

Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir