Kartal escort sahilinde, sabahın ilk ışıklarıyla birlikte martıların çığlıkları yankılanırken, Elif gri bulutlara bakarak sigarasından derin bir nefes çekti. Bu, onun her sabah kendine ayırdığı tek sessiz anıydı. Geri kalan gün, gürültüydü, kalabalıktı, zorunluluktu.
28 yaşındaki Elif, İstanbul’a Balıkesir’in küçük bir köyünden üniversite okumak için gelmişti. Hayalleri vardı: bir gazeteci olmak, yazdıklarıyla ses getirmek, hatta belki bir kitap bile yazmak. Ancak hayat, üniversiteyi yarıda bırakmak zorunda kalacak kadar acımasız davranmıştı. Babasının ani ölümü, annesinin hastalığı ve küçük kardeşinin okul masrafları… Elif, okulunu dondurmuş, bir süre markette, sonra bir kafede çalışmış, ama hiçbir iş ne kirayı ödemeye ne de evin diğer masraflarını karşılamaya yetmişti.
Bir gün, Kartal escort tanıştığı bir arkadaşının teklif ettiği iş hayatını tamamen değiştirmişti. Escortluk. Başta kabul etmek istememişti. Kendine yakıştıramamış, gecelerce uyuyamamıştı. Ama sonra, aylardır hastaneye gidemeyen annesinin yüzü, okulu bırakmak zorunda kalan kardeşi, kapıya dayanan ev sahibi gözünün önüne gelince… Zorunda kaldı.
İlk müşterisine gittiği geceyi asla unutmuyordu. Ellerinin titrediğini, kalbinin nasıl deli gibi attığını, içindeki utanma ve korku duygusunun bedenini nasıl sardığını… Ama zamanla alıştı. Ya da alıştığını sandı. Her müşteri sonrası eve döndüğünde banyoya giriyor, uzun süre suyun altında ağlıyordu. Hiçbir zaman bu işi sevmedi. Hiçbir zaman kendine yalan söylemedi. Sadece, başka bir yolu olmadığını düşündü.
Seks Severim
Kartal’daki küçük bir apartman dairesinde yalnız yaşıyordu. Komşuları onu “sessiz kız” olarak tanırdı. Kimse onun gece ne yaptığını, içinden neler geçtiğini, sabahları neden gözleri şişmiş olduğunu bilmezdi. O, bu şehirde binlerce insan gibi görünmezdi. Sadece hayatta kalıyordu.
Ama bir gün, sahilde otururken, üniversiteden eski bir arkadaşına rastladı: Mert. Elif’i tanıdı. Vip oturdular, sohbet ettiler. Elif ilk kez uzun zamandır birine gülümsedi. Mert onun hikayesini bilmeden ona saygı gösterdi, dinledi, geçmişten bahsetti. Bu kısa buluşma, Elif’in içindeki küllenmiş umutları yeniden canlandırdı.
O günden sonra Elif, kendi çıkış yolunu aramaya başladı. Tekrar üniversiteye dönmeyi düşündü. Ucuz bir online yazarlık kursuna kaydoldu. Geceleri hâlâ çalışıyor, ama artık plan yapıyordu. Her müşteri sonrası aynaya bakıp “Geçecek” diyordu.
Çünkü Elif anladı ki; her hayat, ne kadar yıpranmış olursa olsun, yeniden yazılabilir. Kartal’ın gri sabahlarında bile umut büyüyebilirdi. Belki zor, belki yavaş… ama mümkündü.
Bir yanıt yazın