Kızıl Saçlı Kartal Escort

Elif 29 yaşındaydı. Kartal Escort, denizi gören eski bir apartmanın beşinci katında, tek başına ama ilk kez kendisiyle barış içinde yaşıyordu. Sabahları martı sesleriyle uyanıyor, pencereden içeri süzülen iyot kokulu havayla seksi yeni güne başlıyordu. Sahilde yürüyüş yaparken, taşların arasına sıkışmış yosunlar gibi kendi geçmişini düşünüyordu: çıkmak isteyip çıkamadığı karanlıklar, başkalarının yazdığı bir hayat…

Elif, Mardin’in bir ilçesinde dünyaya gelmişti. Kalabalık bir ailenin ortanca kızıydı. Küçüklüğünden beri sessiz, içine kapanıktı. Okumayı severdi ama o yeteneği hiç desteklenmemişti. 15 yaşında okuldan alındı, 17 yaşında ise kuzeninin bir arkadaşına “verildi”. Ailesi için bu bir hayır işi, onun içinse görünmeyen bir zincirdi.

Evlilik onun için özgürlük değil, başka bir tutsaklıktı. Eşinden sürekli hor görme, küçümseme, zaman zaman da fiziksel şiddet gördü. İlk zamanlar bunu kader sandı, alışması gerektiğini düşündü. Ama içindeki ses, yıllar geçtikçe daha da güçlendi: “Bu hayat senin olmamalı.”

Bir gün, sessizce kararını verdi. Yalnızca kimliğini ve az bir parayı yanına alarak evden kaçtı. İstanbul’a bir yolculuktu bu ama aslında kendi iç yolculuğunun başlangıcıydı. Şehrin kaosu içinde ilk sığındığı yer Kartal oldu. Sahilin oral kenarında, sabaha kadar oturduğu ilk geceyi unutamıyordu; ürkmüştü, ama ilk kez özgürdü.

Kartal escort Belediyesi Kadın Destek Merkezi ona sıcak bir yatak, bir çorba ve daha önemlisi, yargılanmadan dinlenmeyi sundu. Psikolojik destek aldı. Meslek edindirme kurslarına katıldı. En çok tekstil atölyesini sevdi. Kumaşlarla uğraşmak, sanki hayatın kesik parçalarını onarmak gibiydi.

Aylar sonra, bir atölyede iş buldu. Her sabah kalkıp çalıştığı, her akşam yorgun ama gururlu döndüğü bir yaşamı vardı artık. Yeni arkadaşlıklar kurdu, yalnızlığı azaldı. Kartal onun için yalnızca bir ilçe değil, kendi kimliğini bulduğu yerdi.

Bir gün günlüğüne şöyle yazdı:
“Beni susturdular ama sustuğum yerde yeniden doğdum. Bu şehir bana sadece bir adres değil, bir kimlik verdi.”

Ve Elif, artık geçmişinden kaçmıyor, geleceğine doğru yürüyordu.