Elif, 24 yaşında genç bir kadındı. Gözlerinin altındaki yorgunluk halkaları, yaşından çok daha büyük gösterirdi onu. Aslen Adanalıydı ama evden seks kaçıp geldiği şehir İstanbul’du, sığındığı semt ise Tuzla. Burası onun için ne bir yuva ne de bir hayaldi. Sadece hayatta kalabildiği bir geçici duraktı.
Tuzla escort arka sokaklarında, rutubetli bir odada yaşamaya başlamıştı. Eşyası neredeyse yoktu. Bir yatak, bir sandalye ve kırık bir aynadan ibaretti odası. Sığınacak kimsesi olmayan Elif, ilk zamanlar iş aradı. Temizlikçilik yaptı, restoranlarda bulaşık yıkadı ama kazandığı üç kuruşla milf ne karnını doyurabiliyor ne de kira ödeyebiliyordu. Zamanla umudunu yitirmeye başladı. Yalnızlık ve açlık, onu kararlar vermeye itti.
Bir gün, sahilde otururken yanına yaklaşan başka bir kadın, ona bir “seçenek” sundu. “Karnını doyurmak istiyorsan başka yollar da var” dedi. Elif o gece çok düşündü. Kendine sorular sordu, cevaplar aradı. Sonunda istemeden eskort de olsa, o yola adım attı. Her sabah uyandığında bir parçası daha eksiliyordu içinden. Ama bedenini satmak, aç kalmaktan daha kolaydı artık onun için.
Hayat bir yerden sonra rutin hale gelmişti. Geceleri karanlık sokaklarda kayboluyor, sabahları ıssız odasına geri dönüyordu. Bazen Tuzla sahilinde yürüyüş yapan aileleri izliyor, küçük çocukların kahkahalarına kulak veriyordu. Kendi hiç yaşayamamıştı o çocukluğu. İçinde büyümeyen bir çocuk gibi sıkışıp kalmıştı hep.
Bir gün sokakta karşılaştığı gönüllü bir sosyal hizmet uzmanı ona bir kartvizit verdi. “Konuşmak istersen buradayız” dedi. Elif önce yok saydı bu imkânı. Ama bir sabah aynaya baktığında, tanımadığı bir yüze rastladı. “Artık yeter” dedi içinden.
Gitti o merkeze. Dinlediler onu, yargılamadan. Bir sığınma evine yerleştirildi. Psikolojik destek aldı, kurslara katıldı. En çok dikiş dikmeyi sevdi. Küçük bir atölyede işe başladı. Kazandığı parayla kendine ilk kez yeni bir mont aldı.
Şimdi Tuzla escort gitmeye hazırlanıyor. Arkasına dönüp baktığında, o sokaklarda yitirdiği yıllarını görüyor ama artık geleceğe dair bir umudu var. Elif, hayatta kalmanın ötesinde, artık gerçekten yaşamaya başlıyor.
Bir yanıt yazın